Wat kan een leven toch in één keer veel veranderen. Dat zeggen ze vaak toch, dat als er iets gebeurd en veranderd, dat dan alles tegelijk komt. Nou, dat heb ik wel gemerkt de afgelopen maanden. Ik had het zo gepland dat ik aan het begin van het schooljaar met wat nieuwe dingen kon gaan beginnen, zoals de opleiding Muziek op Schoot en het dirigeren van een koor. Hier had ik allebei enorm veel zin in, nieuwe (muzikale) uitdagingen! Nu ik even bezig ben vind ik het ook zeker heel erg leuk, maar als er dan ondertussen nog wat andere dingen gebeuren op persoonlijk vlak, dan wordt het soms een beetje veel… Een relatiebreuk en een verhuizing tegelijkertijd, en toen overleed ook nog mijn lieve hamstertje. Al met al veel om te verwerken en het was dan ook mentaal en fysiek gezien niet de meeste makkelijke tijd. Maar ik merk dat er langzaam gelukkig weer wat meer rust en balans in mijn lichaam komt.
En door de verhuizing heb ik nu echt een eigen huisje! Een eigen plek, met allemaal spullen die van mij zijn 🙂 Ik moest de eerste weken wel even wennen, maar het begint al steeds meer als thuis te voelen. Ik woon in een appartementencomplex, op de bovenste verdieping waardoor ik ook nog een extra slaapkamer op de zolder heb. Hier heb ik een fijne muziekkamer/studeerkamer van gemaakt, zodat ik hier lekker mijn ding kan doen. Alles is alweer goed geïnstalleerd en het eerste nummer is alweer opgenomen! (zie de pagina Muziek).
Ik moet zeggen dat ik me er toch elke keer weer over verbaas hoe mijn lichaam dit soort periodes doorstaat. Veel stress is iets waar ik niet goed tegen kan, maar de afgelopen maanden heeft mijn lichaam zich best wel goed staande gehouden. Natuurlijk ging de ene dag beter dan de andere, maar dat is ook logisch. Daarnaast is de Lupus ook nog steeds rustig, dus dat is ook erg fijn. Het enige waar ik nu nog redelijk veel last van heb is de vermoeidheid (wat deels lupus-gerelateerd is, maar natuurlijk ook deels nog van alles eromheen) en af en toe wat gevoelige handen/armen. Ik hoop dat ik over een tijdje mijn draai nog weer wat beter kan vinden, waardoor ik misschien ook nog wat energie over heb voor een leuke sport!
Over Lupus gesproken, ik kreeg afgelopen week een brief in de brievenbus met de vraag of ik mee wil doen aan een onderzoek van het ziekenhuis. Ze willen gaan onderzoeken of ze, door naar bepaalde stoffen in het bloed/de urine te kijken, kunnen voorspellen of iemand een opvlamming gaat krijgen. Dat is natuurlijk heel interessant en dat zou voor SLE-patiënten ook zeker fijn zijn, als ze dat kunnen voorspellen. Daarnaast willen ze ook onderzoek doen naar de vermoeidheid die veel voorkomt bij SLE-patiënten. Ik ben dus wel enthousiast over het onderzoek en ga ook zeker aangeven dat ik mee wil doen!
Ik heb het hierboven al even benoemd, maar ik ben dus sinds juli bezig met de opleiding Muziek op Schoot (muziek voor kinderen tussen de 0-4 jaar oud). Ik krijg zo veel energie van het werken met deze doelgroep, helemaal in combinatie met muziek. Het is zo leuk om te zien hoe de kinderen reageren op wat er gedaan wordt in de muziekles. Ik hoop dat ik nu en natuurlijk ook na de opleiding veel kinderen (en ouders) blij mag maken als Muziek op Schoot-docent!
Jong en Lupus 