Daar is de zon weer! Fijn!?

Na een aantal maanden kou, wordt het langzaam weer wat warmer. De zon schijnt en de lucht is blauw. Een mooi gezicht natuurlijk en de temperatuur is ook echt niet verkeerd, maar voor Lupus-patiënten rinkelt er wel altijd een alarmbelletje bij het zien van de zon. De zon kan de ziekte namelijk doen opvlammen. De UV-stralen kunnen voor toename van de klachten zorgen. Er kunnen door de zon nieuwe ontstekingen ontstaan in het hele lichaam. Insmeren met zonnebrand is dus echt een vereiste als je op pad moet.

Vroeger, toen ik klein was, kon ik uren buiten in de zon zijn. Lekker spelen in de tuin, een beetje handballen samen met anderen. Heerlijk vond ik dat. In de loop der jaren werd dit wat meer vervangen door in de zon zitten en bruin worden, of een stukje wandelen. Als ik erop terugkijk merk ik wel dat ik de laatste jaren minder snel in de zon ging zitten. Als ik dan naar buiten ging, ging ik liever in de schaduw zitten. Ik weet niet of dit met de ziekte te maken had, maar dat zou natuurlijk wel kunnen.

Nu is het zo dat als ik zie dat het goed weer wordt, dat ik standaard mijn gezicht, hals en handen insmeer met factor 50. Naarmate de zomer komt en de korte broeken, t-shirts, hemdjes en jurkjes weer uit de kast komen, smeer ik natuurlijk alle huid in die blootgesteld wordt aan de zon. Daarnaast merk ik dat mijn ogen niet zo goed tegen het licht kunnen. Ik krijg snel last van een drukkend, pijnlijk gevoel in mijn ogen als de zon veel schijnt. Ik heb dus bij mooi weer eigenlijk bijna altijd een zonnebril op buiten, om ervoor te zorgen dat mijn ogen wat minder licht opvangen. En als het dan echt warm is, pak ik ook nog mijn UV-werende zonnehoed erbij, om ervoor te zorgen dat mijn gezicht en nek eigenlijk altijd schaduw hebben.

Maar voor lupus patiënten is het toch echt het beste om, indien mogelijk, de zon zo veel mogelijk te vermijden. Vooral als de zon op z’n felst is (tussen 12 en 15 uur ongeveer). Dus waar anderen steeds meer van het mooie weer en de blauwe lucht genieten, baal ik er van dat er niet wat meer wolken zijn.